🚀 go-pugleaf

Pan Tomasz Minkiewicz ma do z�o�enia sporo wzor�w, w kt�rych cz�sto
wyst�puje overbrace do wyr�nienia skomentowanych gdzie indziej cz�on�w
r�wnania:

> Jest z tym jednak pewien problem estetyczny. Ot� niekt�re nazwane
> cz�ony w obr�bie jednego r�wnania s� niskie, a inne to ca�ki czy pi�trowe
> u�amki. W takiej sytuacji zar�wno klamerka, jak i tekst nad ni� skacze
> w pionie, a to wygl�da nie�adnie.
> Czy da si� zrobi�, �eby teksty nad klamrami by�y wyr�wnane do wsp�lnej
> linii bazowej? Klamry chyba lepiej nie, bo je�li s� blisko r�wnania to
> �atwiej jednym rzutem oka okre�li�, co dok�adnie obejmuj�, ale je�li
> i one mia�yby by� wyr�wnane, to jest to do przyj�cia.
>
> Da si� to jako� elegancko zrobi�?

Nie wiem czy to elegancko, ale ludzie w takich sytuacjach cz�sto radz�
sobie umieszczaj�c w odpowiednich miejscach konstrukcj� podobn� do tej,
kt�r� D.E. Knuth zdefiniowa� jako "\strut".

W praktyce jest to co� takiego: \vrule height8.5pt depth3.5pt width0pt.
Przed ka�dy opisem (albo po) wstawiamy taki zerowej szeroko�ci, a wi�c
niewidoczny, prostok�t, kt�ry jednak ma okre�lon� wysoko�� i g��boko��.
Warto zna� takie sztuczki, to si� bardzo cz�sto przydaje.

Jarek

--
A czy to pi�knie, czy to �le,
to ka�dy ch�opiec wiedzie� powinien
Ole-la-li, ole-li-la
a czy nam co� ta wiedza da?

On Mon, 6 Dec 2010 11:37:31 +0000 (UTC)
Jarosław Sokołowski <jaros@lasek.waw.pl> wrote:

> Pan Tomasz Minkiewicz ma do złożenia sporo wzorów, w których często
> występuje overbrace do wyróżnienia skomentowanych gdzie indziej członów
> równania:

Hej! To ładne. Czy to się robi automatycznie? Mógłbym zobaczyć kod?

> > Jest z tym jednak pewien problem estetyczny. Otóż niektóre nazwane
> > człony w obrębie jednego równania są niskie, a inne to całki czy piętrowe
> > ułamki. W takiej sytuacji zarówno klamerka, jak i tekst nad nią skacze
> > w pionie, a to wygląda nieładnie.
> > Czy da się zrobić, żeby teksty nad klamrami były wyrównane do wspólnej
> > linii bazowej? Klamry chyba lepiej nie, bo jeśli są blisko równania to
> > łatwiej jednym rzutem oka określić, co dokładnie obejmują, ale jeśli
> > i one miałyby być wyrównane, to jest to do przyjęcia.
> >
> > Da się to jakoś elegancko zrobić?
>
> Nie wiem czy to elegancko, ale ludzie w takich sytuacjach często radzą
> sobie umieszczając w odpowiednich miejscach konstrukcję podobną do tej,
> którą D.E. Knuth zdefiniował jako "\strut".
>
> W praktyce jest to coś takiego: \vrule height8.5pt depth3.5pt width0pt.
> Przed każdy opisem (albo po) wstawiamy taki zerowej szerokości, a więc
> niewidoczny, prostokąt, który jednak ma określoną wysokość i głębokość.

Ale nie mam pojęcia, jaką poszczególne \vrule powinny mieć głębokość.
Człony równania mają wysokość bardzo różną. Dobieranie wartości
na oko raczej nie wchodzi w grę. Czy jestem w stanie dobrać się
w kodzie do położenia i wysokości etykiet poszczególnych członów
równania?

Nie dałoby się po prostu jakoś powiedzieć texowi: wyrównaj górną
krawędź wskazanego boxa z górną krawędzią zewnętrznego boxa aktualnego
otoczenia matematycznego?

--
Tomasz Minkiewicz <tommink@gmail.com>

Pan Tomasz Minkiewicz napisa�:

>> Pan Tomasz Minkiewicz ma do z�o�enia sporo wzor�w, w kt�rych cz�sto
>> wyst�puje overbrace do wyr�nienia skomentowanych gdzie indziej cz�on�w
>> r�wnania:
>
> Hej! To �adne. Czy to si� robi automatycznie? M�g�bym zobaczy� kod?

Niejeden chcia�by taki kod zobaczy�. Najt�sze g�owy latami ca�ymi go
poszukuj�. A tu tymczasem nie ma nawet pewno�ci, �e taki kod istnieje.
Chcia�bym, �eby go nie by�o. I chyba rzeczywi�cie nie ma.

>>> Jest z tym jednak pewien problem estetyczny. Ot� niekt�re nazwane
>>> cz�ony w obr�bie jednego r�wnania s� niskie, a inne to ca�ki czy pi�trowe
>>> u�amki. W takiej sytuacji zar�wno klamerka, jak i tekst nad ni� skacze
>>> w pionie, a to wygl�da nie�adnie.
>>> Czy da si� zrobi�, �eby teksty nad klamrami by�y wyr�wnane do wsp�lnej
>>> linii bazowej? Klamry chyba lepiej nie, bo je�li s� blisko r�wnania to
>>> �atwiej jednym rzutem oka okre�li�, co dok�adnie obejmuj�, ale je�li
>>> i one mia�yby by� wyr�wnane, to jest to do przyj�cia.
>>>
>>> Da si� to jako� elegancko zrobi�?
>>
>> Nie wiem czy to elegancko, ale ludzie w takich sytuacjach cz�sto radz�
>> sobie umieszczaj�c w odpowiednich miejscach konstrukcj� podobn� do tej,
>> kt�r� D.E. Knuth zdefiniowa� jako "\strut".
>>
>> W praktyce jest to co� takiego: \vrule height8.5pt depth3.5pt width0pt.
>> Przed ka�dy opisem (albo po) wstawiamy taki zerowej szeroko�ci, a wi�c
>> niewidoczny, prostok�t, kt�ry jednak ma okre�lon� wysoko�� i g��boko��.
>
> Ale nie mam poj�cia, jak� poszczeg�lne \vrule powinny mie� g��boko��.
> Cz�ony r�wnania maj� wysoko�� bardzo r�n�. Dobieranie warto�ci
> na oko raczej nie wchodzi w gr�. Czy jestem w stanie dobra� si�
> w kodzie do po�o�enia i wysoko�ci etykiet poszczeg�lnych cz�on�w
> r�wnania?

Dowcip polega na tym, �e to nie maj� by� "poszczeg�lne \vrule", tylko
jedno takie samo "\vrule" dla wszystkich element�w sk�adaj�cych si� na
wiersz wzoru matematycznego. W wierszu tym wyst�puje wiele element�w
opisanych jako \overbrace{X_n}^{Y_n}. Kolejne wyra�enia X maj� r�n�
wysoko��, co powoduje, �e i klamry nie stoj� w jednej linii. A wyra�enia
Y nad klamrami maj� r�n� g��boko��, co z kolei sprawia, �e ich linia
bazowa jest r�nie oddalona od klamer. Proponowa�em zrobi� co� takiego:

\def\Vh{\vrule width0pt height20pt depth0pt}
\def\Vd{\vrule width0pt height0pt depth10pt}

\overbrace{\Vh X_1}^{\Vd Y_1} ... \overbrace{\Vh X_n}^{\Vd Y_n}

Odpowiednie wysoko�ci i g��boko�ci w definicjach nale�y dobra� i ustawi�
przed ich u�yciem we wzorze. By� mo�e przed ka�dym z osobna, ale jest
nadzieja, �e te same warto�ci wystarcz� dla ca�ego tekstu.

> Nie da�oby si� po prostu jako� powiedzie� texowi: wyr�wnaj g�rn�
> kraw�d� wskazanego boxa z g�rn� kraw�dzi� zewn�trznego boxa aktualnego
> otoczenia matematycznego?

Nie s�dz�, �e si� da. Gdyby TeXowi da�o si� prostymi s�owami powiedzie�
wszystko, to by te s�owa przesta�y by� proste. TeX w �atwy spos�b robi
to, co jest typowe, a nietypowe rzeczy trzeba robi� nietypowo.

Jarek

--
-- M�j kochany -- rzek�a maszyna -- gdybym mog�a robi� wszystko na n we
wszelkich mo�liwych j�zykach, by�abym Maszyn� Kt�ra Mo�e Wszystko Na
Ca�y Alfabet, bo dowolna rzecz, w jakim� tam obcym j�zyku na pewno
nazywa si� na n. Nie ma tak dobrze.

On Mon, 6 Dec 2010 17:37:02 +0000 (UTC)
Jarosław Sokołowski <jaros@lasek.waw.pl> wrote:

> >>> Jest z tym jednak pewien problem estetyczny. Otóż niektóre nazwane
> >>> człony w obrębie jednego równania są niskie, a inne to całki czy piętrowe
> >>> ułamki. W takiej sytuacji zarówno klamerka, jak i tekst nad nią skacze
> >>> w pionie, a to wygląda nieładnie.
> >>> Czy da się zrobić, żeby teksty nad klamrami były wyrównane do wspólnej
> >>> linii bazowej? Klamry chyba lepiej nie, bo jeśli są blisko równania to
> >>> łatwiej jednym rzutem oka określić, co dokładnie obejmują, ale jeśli
> >>> i one miałyby być wyrównane, to jest to do przyjęcia.
> >>>
> >>> Da się to jakoś elegancko zrobić?
> >>
> >> Nie wiem czy to elegancko, ale ludzie w takich sytuacjach często radzą
> >> sobie umieszczając w odpowiednich miejscach konstrukcję podobną do tej,
> >> którą D.E. Knuth zdefiniował jako "\strut".
> >>
> >> W praktyce jest to coś takiego: \vrule height8.5pt depth3.5pt width0pt.
> >> Przed każdy opisem (albo po) wstawiamy taki zerowej szerokości, a więc
> >> niewidoczny, prostokąt, który jednak ma określoną wysokość i głębokość.
> >
> > Ale nie mam pojęcia, jaką poszczególne \vrule powinny mieć głębokość.
> > Człony równania mają wysokość bardzo różną. Dobieranie wartości
> > na oko raczej nie wchodzi w grę. Czy jestem w stanie dobrać się
> > w kodzie do położenia i wysokości etykiet poszczególnych członów
> > równania?
>
> Dowcip polega na tym, że to nie mają być "poszczególne \vrule", tylko
> jedno takie samo "\vrule" dla wszystkich elementów składających się na
> wiersz wzoru matematycznego. W wierszu tym występuje wiele elementów
> opisanych jako \overbrace{X_n}^{Y_n}. Kolejne wyrażenia X mają różną
> wysokość, co powoduje, że i klamry nie stoją w jednej linii.

Tak.

> A wyrażenia
> Y nad klamrami mają różną głębokość, co z kolei sprawia, że ich linia
> bazowa jest różnie oddalona od klamer.

Nie.
Linia bazowa etykiet jest zawsze tak samo oddalona od klamer.
Właśnie o to mi chodzi, żeby była oddalona różnie.

> Proponowałem zrobić coś takiego:
>
> \def\Vh{\vrule width0pt height20pt depth0pt}
> \def\Vd{\vrule width0pt height0pt depth10pt}
>
> \overbrace{\Vh X_1}^{\Vd Y_1} ... \overbrace{\Vh X_n}^{\Vd Y_n}
>
> Odpowiednie wysokości i głębokości w definicjach należy dobrać i ustawić
> przed ich użyciem we wzorze. Być może przed każdym z osobna, ale jest
> nadzieja, że te same wartości wystarczą dla całego tekstu.

Coś mi umyka w Twojej propozycji, bo wydaje mi się, że ją rozumiem, ale
nie widzę, jak ona się ma do mojego problemu. Ja nie chcę zmieniać
położenia wyrażeń pod klamrami – \Vh jest mi niepotrzebne. Za to \Vd mi
nie wystarczy. Musiałbym zdefiniować kilkadziesiąt różnych \VdXX
(ręcznie i na oko). Nie ma jednej wartości przesunięcia, która by się
stosowała do wszystkich równań, a nawet wszystkich członów jednego
równania.

Przykład: http://www.geo.uni.lodz.pl/~tommink/033.pdf

Litera B jest znacznie niżej niż D, litery A i C są na tej samej
wysokości, obie o włos niżej niż D. Litera D, która jest najwyżej,
wyznacza poziom, na którym chciałbym mieć również litery A, B i C.
Jeśli trzeba, można razem z literami A, B i C podnieść „ich” klamry.
Wyrażenia pod klamrami mają zostać tam gdzie są, ich środki wyrównane
w pionie.
Da się tak?

> > Nie dałoby się po prostu jakoś powiedzieć texowi: wyrównaj górną
> > krawędź wskazanego boxa z górną krawędzią zewnętrznego boxa aktualnego
> > otoczenia matematycznego?
>
> Nie sądzę, że się da. Gdyby TeXowi dało się prostymi słowami powiedzieć
> wszystko, to by te słowa przestały być proste. TeX w łatwy sposób robi
> to, co jest typowe, a nietypowe rzeczy trzeba robić nietypowo.

W programie graficznym opartym o koncepcję boxową (czy blokową) trudno
uznać za operację nietypową wyrównywanie dowolnych krawędzi dowolnych
boxów (zawierających się w sobie czy sąsiadujących). Właściwie trudno
wymyślić operację bardziej typową.

--
Tomasz Minkiewicz <tommink@gmail.com>

Tomasz Minkiewicz <tommink@gmail.com> writes:

> Coś mi umyka w Twojej propozycji, bo wydaje mi się, że ją rozumiem, ale
> nie widzę, jak ona się ma do mojego problemu. Ja nie chcę zmieniać
> położenia wyrażeń pod klamrami – \Vh jest mi niepotrzebne. Za to \Vd mi
> nie wystarczy. Musiałbym zdefiniować kilkadziesiąt różnych \VdXX
> (ręcznie i na oko). Nie ma jednej wartości przesunięcia, która by się
> stosowała do wszystkich równań, a nawet wszystkich członów jednego
> równania.
>
> Przykład: http://www.geo.uni.lodz.pl/~tommink/033.pdf
>
> Litera B jest znacznie niżej niż D, litery A i C są na tej samej
> wysokości, obie o włos niżej niż D. Litera D, która jest najwyżej,
> wyznacza poziom, na którym chciałbym mieć również litery A, B i C.
> Jeśli trzeba, można razem z literami A, B i C podnieść „ich” klamry.
> Wyrażenia pod klamrami mają zostać tam gdzie są, ich środki wyrównane
> w pionie.
> Da się tak?

Przecież ideą 'strut' jest stawianie go NA linii bazowej wzoru, a nie
NAD wzorem. Od linii bazowej do liter A B C D potrzebujesz tę samą
odległość, zatem jeden i ten sam strut, a nie 4 różne.

  MJ

Pan Tomasz Minkiewicz nareszcie rozumie, na czym polega rozwi�zanie
proponowane przez Jaros�awa Soko�owskiego, czego wcze�niej nie rozumia�:

> Ale nie rozumia�em dlatego, �e ten strut wyznaje najwyra�niej inne
> idee i uparcie wstawia si� nad klamr�, a nie na linii bazowej.
>
> http://www.geo.uni.lodz.pl/~tommink/033strute.pdf

No faktycznie, patrz�c na sam wynik, mo�na by przypuszcza�, �e kto�
przy pisaniu nie�le si� wstawi�.

> \def\Vh{\vrule width1pt height20pt depth20pt}
> \[
> \overbrace{\frac{\partial p_s}{\partial t}}^{\Vh \mbox{A}} > - \overbrace{\mathbf{V}_s \cdot \nabla p_{s}}^{\Vh \mbox{B}}
> - \overbrace{w_{s} \frac{\partial p}{\partial z}}^{\Vh \mbox{C}}
> - \overbrace{\int_0^{p_s} (\nabla \cdot \mathbf{V}) dp}^{\Vh \mbox{D}}
> \]

Ale to nie tak przecie� mia�o by�! Wywalmy z tego wzoru wstawione tam
w czterech miejscach "\Vh", a nast�pnie przed wzorem dodajmy takie
zakl�cia:

\let\Overbrace\overbrace
\def\overbrace#1{\Overbrace{\Vh{#1}}}
\def\Vh{\vrule width0pt height15pt depth0pt}

\[
\overbrace{\frac{\partial p_s}{\partial t}}^{\mbox{A}} - \overbrace{\mathbf{V}_s \cdot \nabla p_{s}}^{\mbox{B}}
- \overbrace{w_{s} \frac{\partial p}{\partial z}}^{\mbox{C}}
- \overbrace{\int_0^{p_s} (\nabla \cdot \mathbf{V}) dp}^{\mbox{D}}
\]

I co, mo�e by�? Wiem nie tak to mia�o wygl�da�. Ale, po pierwsze -- tak
te� jest dobrze, a mo�e nawet lepiej (tak mi si� wydaje), a po drugie
-- tak jest �atwiej (tego jestm pewien).

Tu si� struciem etykiet w og�le nie zajmowa�em, bo one wszystkie
jednakie. Ale mechanizm jest ten sam, jak trzeba, to mo�na tam
zastosowa� strut dolny.

--
Jarek

Pan Tomasz Minkiewicz napisa�:

>> Nie s�dz�, �e si� da. Gdyby TeXowi da�o si� prostymi s�owami powiedzie�
>> wszystko, to by te s�owa przesta�y by� proste. TeX w �atwy spos�b robi
>> to, co jest typowe, a nietypowe rzeczy trzeba robi� nietypowo.
>
> W programie graficznym opartym o koncepcj� boxow� (czy blokow�) trudno
> uzna� za operacj� nietypow� wyr�wnywanie dowolnych kraw�dzi dowolnych
> box�w (zawieraj�cych si� w sobie czy s�siaduj�cych). W�a�ciwie trudno
> wymy�li� operacj� bardziej typow�.

TeX taki nie jest. Tu ponad koncepcj� boks�w stoi koncepcja wiersza
(linijki tekstu). Wida� to cho�by w poleceniu \vtop, robi�cym rzecz
podobn� do \vbox (nie pami�tam jaki jest odpowiednik \vtop w LaTeXu).
Ustawienie obok siebie kilku \vtop powoduje, �e do linii bazowej
zr�wnuj� si� linie najwy�szych wierszy poszczeg�lnych pude�ek.
M�wi�c inaczej, wysoko�ci� \vtop jest wysoko�c pierwszego wiersza,
a g��boko�ci� ca�a reszta. Jak si� chce co� r�wna� "do sufitu",
potrzebna ju� jest (drobna) sztuczka.

A to co si� dzieje wewn�trz trybu matematycznego, to ju� ca�kiem inna
historia.

--
Jarek

On Tue, 07 Dec 2010 13:05:03 +0100
Michal Jankowski <michalj@fuw.edu.pl> wrote:

> Tomasz Minkiewicz <tommink@gmail.com> writes:
>
> > Coś mi umyka w Twojej propozycji, bo wydaje mi się, że ją rozumiem, ale
> > nie widzę, jak ona się ma do mojego problemu. Ja nie chcę zmieniać
> > położenia wyrażeń pod klamrami – \Vh jest mi niepotrzebne. Za to \Vd mi
> > nie wystarczy. Musiałbym zdefiniować kilkadziesiąt różnych \VdXX
> > (ręcznie i na oko). Nie ma jednej wartości przesunięcia, która by się
> > stosowała do wszystkich równań, a nawet wszystkich członów jednego
> > równania.
> >
> > Przykład: http://www.geo.uni.lodz.pl/~tommink/033.pdf
> >
> > Litera B jest znacznie niżej niż D, litery A i C są na tej samej
> > wysokości, obie o włos niżej niż D. Litera D, która jest najwyżej,
> > wyznacza poziom, na którym chciałbym mieć również litery A, B i C.
> > Jeśli trzeba, można razem z literami A, B i C podnieść „ich” klamry.
> > Wyrażenia pod klamrami mają zostać tam gdzie są, ich środki wyrównane
> > w pionie.
> > Da się tak?
>
> Przecież ideą 'strut' jest stawianie go NA linii bazowej wzoru, a nie
> NAD wzorem. Od linii bazowej do liter A B C D potrzebujesz tę samą
> odległość, zatem jeden i ten sam strut, a nie 4 różne.

Ha! To nareszcie rozumiem, na czym polega rozwiązanie proponowane
przez Jarosława Sokołowskiego, czego wcześniej nie rozumiałem.
Ale nie rozumiałem dlatego, że ten strut wyznaje najwyraźniej inne
idee i uparcie wstawia się nad klamrą, a nie na linii bazowej.

http://www.geo.uni.lodz.pl/~tommink/033strute.pdf

\def\Vh{\vrule width1pt height20pt depth20pt}
\[
\overbrace{\frac{\partial p_s}{\partial t}}^{\Vh \mbox{A}} - \overbrace{\mathbf{V}_s \cdot \nabla p_{s}}^{\Vh \mbox{B}}
- \overbrace{w_{s} \frac{\partial p}{\partial z}}^{\Vh \mbox{C}}
- \overbrace{\int_0^{p_s} (\nabla \cdot \mathbf{V}) dp}^{\Vh \mbox{D}}
\]

PS. Próbowałem zmienić \mbox na \text, myśląc, że może rodzaje
wydzielanych przez nie pudełek są jakoś różne, ale nie pomogło.

--
Tomasz Minkiewicz <tommink@gmail.com>

Tomasz Minkiewicz <tommink@gmail.com> writes:

> Ha! To nareszcie rozumiem, na czym polega rozwi�zanie proponowane
> przez Jaros�awa Soko�owskiego, czego wcze�niej nie rozumia�em.
> Ale nie rozumia�em dlatego, �e ten strut wyznaje najwyra�niej inne
> idee i uparcie wstawia si� nad klamr�, a nie na linii bazowej.
>
> http://www.geo.uni.lodz.pl/~tommink/033strute.pdf
>
> \def\Vh{\vrule width1pt height20pt depth20pt}
> \[
> \overbrace{\frac{\partial p_s}{\partial t}}^{\Vh \mbox{A}} No bo go wstawiasz nad klamr�, a nie pod. Wstaw go pod, do pierwszego
paramteru \overbrace, a nie do tego, co po znaku ^ (no i strut
naprawd� ma mie� szeroko�� i g��boko�� zero, a nie ile�tam).

A poza tym mo�na sobie wysoko�� struta obliczy� bior�c najwy�szy
fragment wzoru, �eby si� nie m�czy� ze zgadywaniem wysoko�ci, na
przyk�ad:

\newlength{\strutheight}
\settoheight{\strutheight}{\mbox{$\displaystyle\int\limits_1^2$}}
\def\Vh{\vrule width0pt height\strutheight depth0pt}
\begin{equation}
x = \overbrace{\Vh\int\limits_1^2 2x^2}^{A} +
    \overbrace{\Vh 3(x-1)(x-2)}^{B}
\end{equation}

  MJ

Tak napisa�em niedawno:

> A to co si� dzieje wewn�trz trybu matematycznego, to ju� ca�kiem inna
> historia.

Postanowi�em zobaczy� co si� dzieje we wn�trzu \overbrace. Dzieje si� tak:

\def\overbrace#1{\mathop{\vbox{\m@th\ialign{##\crcr\noalign{\kern3\p@}
      \downbracefill\crcr\noalign{\kern3\p@\nointerlineskip}
      $\hfil\displaystyle{#1}\hfil$\crcr}}}\limits}

No to postanowi�em zrobi� wyr�wnywanie do sufitu i zmodyfikowa�em
(przykry�em) definicj� wpisuj�c w sw�j manuskrypt co� takiego:

\newdimen\Oh \Oh%pt
\catcode`\@
\def\overbrace#1{\mathop{\vbox to \Oh{\vss
    \m@th\ialign{##\crcr\noalign{\kern3\p@}
    \downbracefill\crcr\noalign{\kern3\p@\nointerlineskip}
    $\hfil\displaystyle{#1}\hfil$\crcr}}}\limits}
\catcode`\@

No i wysz�o tak jak mia�o wyj�� -- wz�r idzie sobie do�em, nad nim faluj�
klamry, a etykiety u g�ry rz�dkiem w wyznaczonej odleg�o�ci (25pt).

Ja to robi�em w plainie, nie wiem czy LaTeX nie ma tego \overbrace jako�
inaczej zdefiniowanego, nie sprawdza�em nawet. Ale idea chyba jasna,
jak w LaTeXu jest inaczej, to ka�dy powinien sobie z przer�bk� poradzi�.

--
Jarek

On wto, 07 gru 2010 12:34:43 in article news:<20101207123443.70fcf824@sultan>
Tomasz Minkiewicz wrote:
> Przyk�ad: http://www.geo.uni.lodz.pl/~tommink/033.pdf
>
> Litera B jest znacznie ni�ej ni� D, litery A i C s� na tej samej
> wysoko�ci, obie o w�os ni�ej ni� D.�Litera D, kt�ra jest najwy�ej,
> wyznacza poziom, na kt�rym chcia�bym mie� r�wnie� litery A, B i C.
> Je�li trzeba, mo�na razem z literami A, B i C podnie�� ,,ich" klamry.
> Wyra�enia pod klamrami maj� zosta� tam gdzie s�, ich �rodki wyr�wnane
> w pionie.
> Da si� tak?

U�y� \vphantom{najwy�szy element}:
"LaTeX Mathmode" by Herbert Vo�.
http://tug.ctan.org/tex-archive/info/math/voss/mathmode/Mathmode.pdf
str. 109: 63.3 Vertical alignment of different braces

Przepraszam za ten ma³y off-topic, ale niniejsza wymiana warto¶ci
intelektualnych zwróci³a moj± uwagê na pewien drobiazg. Otó¿ w
wiadomo¶ciach Pana Jaros³awa Soko³owskiego nie ma polskich krzaczków
(a przynajmniej u mnie ich nie widaæ), ale w cytatach z tych
wiadomo¶ci zamieszczanych przez Pana Minkiewicza te krzaczki ju¿ s±
obecne? Sk±d siê bierze ten problem, który wystêpuje (o ile siê nie
mylê) tylko w przypadku Pana Jaros³awa? Pytam, gdy¿ brak owych symboli
powa¿nie utrudnia mi czytanie -- sk±din±d niezmiernie pouczaj±cych --
wynurzeñ autora.

On Tue, 7 Dec 2010 13:07:58 +0000 (UTC)
Jarosław Sokołowski <jaros@lasek.waw.pl> wrote:

> Pan Tomasz Minkiewicz nareszcie rozumie, na czym polega rozwiązanie
> proponowane przez Jarosława Sokołowskiego, czego wcześniej nie rozumiał:
>
> > Ale nie rozumiałem dlatego, że ten strut wyznaje najwyraźniej inne
> > idee i uparcie wstawia się nad klamrą, a nie na linii bazowej.
> >
> > http://www.geo.uni.lodz.pl/~tommink/033strute.pdf
>
> No faktycznie, patrząc na sam wynik, można by przypuszczać, że ktoś
> przy pisaniu nieźle się wstawił.
>
> > \def\Vh{\vrule width1pt height20pt depth20pt}
> > \[
> > \overbrace{\frac{\partial p_s}{\partial t}}^{\Vh \mbox{A}} > > - \overbrace{\mathbf{V}_s \cdot \nabla p_{s}}^{\Vh \mbox{B}}
> > - \overbrace{w_{s} \frac{\partial p}{\partial z}}^{\Vh \mbox{C}}
> > - \overbrace{\int_0^{p_s} (\nabla \cdot \mathbf{V}) dp}^{\Vh \mbox{D}}
> > \]
>
> Ale to nie tak przecież miało być! Wywalmy z tego wzoru wstawione tam
> w czterech miejscach "\Vh",

Przecież to nie był mój pomysł, żeby je tam wstawić. Czy ja wyglądam,
jakbym umiał sam coś takiego wymyślić?

> a następnie przed wzorem dodajmy takie
> zaklęcia:
>
> \let\Overbrace\overbrace
> \def\overbrace#1{\Overbrace{\Vh{#1}}}
> \def\Vh{\vrule width0pt height15pt depth0pt}
>
> \[
> \overbrace{\frac{\partial p_s}{\partial t}}^{\mbox{A}} > - \overbrace{\mathbf{V}_s \cdot \nabla p_{s}}^{\mbox{B}}
> - \overbrace{w_{s} \frac{\partial p}{\partial z}}^{\mbox{C}}
> - \overbrace{\int_0^{p_s} (\nabla \cdot \mathbf{V}) dp}^{\mbox{D}}
> \]
>
> I co, może być? Wiem nie tak to miało wyglądać. Ale, po pierwsze -- tak
> też jest dobrze, a może nawet lepiej (tak mi się wydaje), a po drugie
> -- tak jest łatwiej (tego jestm pewien).

Po dyskusji ustaliliśmy, że i naszym zdaniem tak jest lepiej.

> Tu się struciem etykiet w ogóle nie zajmowałem, bo one wszystkie
> jednakie. Ale mechanizm jest ten sam, jak trzeba, to można tam
> zastosować strut dolny.

Są i pozostaną jednakie. We wszystkich wzorach są proste, jednoliterowe.

Dziękuję.

--
Tomasz Minkiewicz <tommink@gmail.com>

On Tue, 07 Dec 2010 14:05:23 +0100
Michal Jankowski <michalj@fuw.edu.pl> wrote:

> Tomasz Minkiewicz <tommink@gmail.com> writes:
>
> > Ha! To nareszcie rozumiem, na czym polega rozwiązanie proponowane
> > przez Jarosława Sokołowskiego, czego wcześniej nie rozumiałem.
> > Ale nie rozumiałem dlatego, że ten strut wyznaje najwyraźniej inne
> > idee i uparcie wstawia się nad klamrą, a nie na linii bazowej.
> >
> > http://www.geo.uni.lodz.pl/~tommink/033strute.pdf
> >
> > \def\Vh{\vrule width1pt height20pt depth20pt}
> > \[
> > \overbrace{\frac{\partial p_s}{\partial t}}^{\Vh \mbox{A}} > No bo go wstawiasz nad klamrą, a nie pod. Wstaw go pod, do pierwszego
> paramteru \overbrace, a nie do tego, co po znaku ^ (no i strut
> naprawdę ma mieć szerokość i głębokość zero, a nie ileśtam).
>
> A poza tym można sobie wysokość struta obliczyć biorąc najwyższy
> fragment wzoru, żeby się nie męczyć ze zgadywaniem wysokości, na
> przykład:
>
> \newlength{\strutheight}
> \settoheight{\strutheight}{\mbox{$\displaystyle\int\limits_1^2$}}
> \def\Vh{\vrule width0pt height\strutheight depth0pt}
> \begin{equation}
> x = \overbrace{\Vh\int\limits_1^2 2x^2}^{A} +
>     \overbrace{\Vh 3(x-1)(x-2)}^{B}
> \end{equation}

O! o! o! O to chodziło! Właśnie to ustalanie wysokości było mi
potrzebne, ale na wszelki wypadek nie pytałem, bo nie byłem pewien,
czy potrafię wykorzystać i liczyłem na gotowca.

Idę spróbować to wszystko (razem z przedefiniowaniem overbrace'a) owinąć
w jedną komendę i mieć na przyszłość. Jakbym się długo nie pokazywał,
to nie ma powodu do niepokoju. ;)

Dziękuję.

--
Tomasz Minkiewicz <tommink@gmail.com>

Pan Tomasz Minkiewicz napisa�:

>> Ale to nie tak przecie� mia�o by�! Wywalmy z tego wzoru wstawione tam
>> w czterech miejscach "\Vh",
>
> Przecie� to nie by� m�j pomys�, �eby je tam wstawi�. Czy ja wygl�dam,
> jakbym umia� sam co� takiego wymy�li�?

Wymy�li� to co innego, zgubi� -- co innego. Ja proponowa�em dwukrotne
u�ycie struta, raz jako rozpier g�rny, drugi raz jako rozpier dolny.
O tak: \overbrace{\Vh X_1}^{\Vd Y_1}.

--
Jarek

Pan Tomasz Minkiewicz napisa�:

>> A poza tym mo�na sobie wysoko�� struta obliczy� bior�c najwy�szy
>> fragment wzoru, �eby si� nie m�czy� ze zgadywaniem wysoko�ci, na
>> przyk�ad:
>>
>> \newlength{\strutheight}
>> \settoheight{\strutheight}{\mbox{$\displaystyle\int\limits_1^2$}}
>> \def\Vh{\vrule width0pt height\strutheight depth0pt}
>> \begin{equation}
>> x = \overbrace{\Vh\int\limits_1^2 2x^2}^{A} +
>>     \overbrace{\Vh 3(x-1)(x-2)}^{B}
>> \end{equation}
>
> O! o! o! O to chodzi�o! W�a�nie to ustalanie wysoko�ci by�o mi
> potrzebne, ale na wszelki wypadek nie pyta�em, bo nie by�em pewien,
> czy potrafi� wykorzysta� i liczy�em na gotowca.
>
> Id� spr�bowa� to wszystko (razem z przedefiniowaniem overbrace'a) owin��
> w jedn� komend� i mie� na przysz�o��. Jakbym si� d�ugo nie pokazywa�,
> to nie ma powodu do niepokoju. ;)

Panamicha�owy pomys� naj�atwiej b�dzie zrealizowa�, je�li \overbrace
przedefiniuje si� dwa razy w jednym makrze. Pierwszy raz w celach
pomiarowych -- usuwaj�c w og�le klamry i opisy nad nimi. B�dzie to
wtedy definicja trywialna \def\overbrace#1{#1}. W owijaj�cej komendzie
parametrem b�dzie m�g� by� wtedy ca�y wz�r.


Gdyby zwyci�y�a koncepcja umieszczenia wszystkich klamer na jednym
poziomie, wystarczy przy drugim przedefiniowywaniu przenie�� \vss
z miejsca na miejsce:

\def\overbrace#1{\mathop{\vbox to \Oh{%
    \m@th\ialign{##\crcr\noalign{\kern3\p@}
    \downbracefill\crcr\noalign{\vss\kern3\p@\nointerlineskip}
    $\hfil\displaystyle{#1}\hfil$\crcr}}}\limits}

--
Jarek

On �ro, 08 gru 2010 01:29:04 in article news:<c9954c04-9428-4b29-953d-b3481aa65a21@q18g2000vbk.googlegroups.com>
Zeissmann wrote:
> Przepraszam za ten ma�y off-topic, ale niniejsza wymiana warto�ci
> intelektualnych zwr�ci�a moj� uwag� na pewien drobiazg. Ot� w
> wiadomo�ciach Pana Jaros�awa Soko�owskiego nie ma polskich krzaczk�w

google psuje. Psuje posty zakodowane  w iso-8859-2.
Robi to losowo - nie potrafie znalezc prawid�owosci.
W innym watku:

  http://groups.google.com/group/pl.comp.dtp.tex/browse_frm/thread/627e3dc5196df35b

tekst Jarka jest czytelny, a zakodowany jest tak samo jak w tym watku.

> (a przynajmniej u mnie ich nie wida�), ale w cytatach z tych
> wiadomo�ci zamieszczanych przez Pana Minkiewicza te krzaczki ju� s�
> obecne? Sk�d si� bierze ten problem,

Bo krzaczki sa i normalny czytnik sobie z nimi radzi.

> kt�ry wyst�puje (o ile si� nie
> myl�) tylko w przypadku Pana Jaros�awa? Pytam, gdy� brak owych symboli

Nie w googlu moje posty tez bywaja uszkodzone.
O to test googlegonkow :

acenlosxz ACELNOSXZ
����󶼿 ��ʣ�Ӧ�� < pewnie bedzie kaszana

> powa�nie utrudnia mi czytanie -- sk�din�d niezmiernie pouczaj�cych --
> wynurze� autora.

Zrezygnuj z czytnika googlowskiego na rzecz normalnego nntp-readera.

> acenlosxz ACELNOSXZ
> ąćęłńóśźż ĄĆĘŁŃÓŚŹŻ < pewnie bedzie kaszana

No faktycznie, w googlach jest kaszana...

> Zrezygnuj z czytnika googlowskiego na rzecz normalnego nntp-readera.

Dzięki za dobrą radę, faktycznie jest to nieco praktyczniejsze. W tym
momencie piszę już poprzez Pan.